Παρόλο που ο όρος φαγητό είναι στο όνομα, οι διατροφικές διαταραχές αφορούν κάτι περισσότερο από το φαγητό. Είναι πολύπλοκες καταστάσεις ψυχικής υγείας που συχνά απαιτούν την παρέμβαση ειδικών γιατρών και ψυχολόγων για να αλλάξουν την πορεία τους.
Αυτές οι διαταραχές περιγράφονται στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, πέμπτη έκδοση (DSM-5).
Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 20 εκατομμύρια γυναίκες και 10 εκατομμύρια άνδρες έχουν ή είχαν μια διατροφική διαταραχή κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Να χάσετε βάρος
Να αποκτήσετε μύες
Να τρώτε υγιεινά
Να εξερευνήσετε νέες κουζίνεςΑυτό το άρθρο περιγράφει 6 από τους πιο συνηθισμένους τύπους διατροφικών διαταραχών και τα συμπτώματά τους.
Πίνακας περιεχομένων
Τι είναι οι διατροφικές διαταραχές?
Οι διατροφικές διαταραχές είναι μια σειρά ψυχολογικών καταστάσεων που προκαλούν την ανάπτυξη ανθυγιεινών διατροφικών συνηθειών. Μπορεί να ξεκινήσουν με μια εμμονή με το φαγητό, το σωματικό βάρος ή το σχήμα του σώματος.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές συνέπειες για την υγεία και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε θάνατο εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
Όσοι έχουν διατροφικές διαταραχές μπορεί να έχουν ποικίλα συμπτώματα. Ωστόσο, τα περισσότερα περιλαμβάνουν τον αυστηρό περιορισμό του φαγητού, την υπερφαγία ή συμπεριφορές καθαρισμού όπως ο έμετος ή η υπερβολική άσκηση.
Αν και οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν άτομα οποιουδήποτε φύλου σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής τους, αναφέρονται συχνότερα σε εφήβους και νεαρές γυναίκες. Έως και 13% των νέων μπορεί να εμφανίσουν τουλάχιστον μία διατροφική διαταραχή μέχρι την ηλικία των 20 ετών.
Περίληψη: Οι διατροφικές διαταραχές είναι καταστάσεις ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζονται από εμμονή με το φαγητό ή το σχήμα του σώματος. Μπορούν να επηρεάσουν οποιονδήποτε, αλλά είναι πιο διαδεδομένοι στις νεαρές γυναίκες.
Τι προκαλεί διατροφικές διαταραχές?
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να οφείλονται σε διάφορους παράγοντες.
Ένα από αυτά είναι η γενετική. Μελέτες για δίδυμα και υιοθεσία που αφορούσαν δίδυμα που χωρίστηκαν κατά τη γέννηση και υιοθετήθηκαν από διαφορετικές οικογένειες παρέχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να είναι κληρονομικές.
Αυτός ο τύπος έρευνας έχει δείξει γενικά ότι εάν ένα δίδυμο εμφανίσει διατροφική διαταραχή, το άλλο έχει 50% πιθανότητα να αναπτύξει επίσης μια, κατά μέσο όρο.
Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είναι μια άλλη αιτία. Συγκεκριμένα, ο νευρωτισμός, η τελειομανία και η παρορμητικότητα είναι τρία χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που συχνά συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διατροφικής διαταραχής.
Άλλες πιθανές αιτίες περιλαμβάνουν την αντιληπτή πίεση να είναι αδύνατη, οι πολιτιστικές προτιμήσεις για αδυνατότητα και η έκθεση σε μέσα που προωθούν τέτοια ιδανικά.
Ορισμένες διατροφικές διαταραχές φαίνεται να είναι ως επί το πλείστον ανύπαρκτες σε πολιτισμούς που δεν έχουν εκτεθεί στα δυτικά ιδανικά της αδυνατότητας.
Τούτου λεχθέντος, τα πολιτιστικά αποδεκτά ιδανικά της λεπτότητας είναι πολύ παρόντα σε πολλές περιοχές του κόσμου. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, λίγα άτομα καταλήγουν να αναπτύξουν μια διατροφική διαταραχή. Επομένως, πιθανότατα προκαλούνται από ένα μείγμα παραγόντων.
Πιο πρόσφατα, οι ειδικοί έχουν προτείνει ότι οι διαφορές στη δομή του εγκεφάλου και στη βιολογία μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών.
Συγκεκριμένα, τα επίπεδα των εγκεφαλικών αγγελιαφόρων σεροτονίνης και ντοπαμίνης μπορεί να είναι παράγοντες.
Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να εξαχθούν ισχυρά συμπεράσματα.
Προτεινόμενη ανάγνωση: Ορθορεξία: Όταν η υγιεινή διατροφή γίνεται διαταραχή
Περίληψη: Οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να οφείλονται σε διάφορους παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν τη γενετική, τη βιολογία του εγκεφάλου, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και τα πολιτιστικά ιδανικά.
1. Νευρική ανορεξία
Η νευρική ανορεξία είναι πιθανώς η πιο γνωστή διατροφική διαταραχή.
Αναπτύσσεται γενικά κατά την εφηβεία ή τη νεαρή ενήλικη ζωή και τείνει να επηρεάζει περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
Τα άτομα με ανορεξία γενικά θεωρούν τον εαυτό τους υπέρβαρο, ακόμα κι αν είναι επικίνδυνα λιποβαρή. Τείνουν να παρακολουθούν συνεχώς το βάρος τους, αποφεύγουν να τρώνε ορισμένα είδη τροφών και περιορίζουν σοβαρά τις θερμίδες τους.
Συμπτώματα νευρικής ανορεξίας
Τα κοινά συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας περιλαμβάνουν:
- είναι πολύ λιποβαρή σε σύγκριση με άτομα παρόμοιας ηλικίας και ύψους
- πολύ περιορισμένα πρότυπα διατροφής
- έντονος φόβος για αύξηση του σωματικού βάρους ή επίμονες συμπεριφορές για την αποφυγή αύξησης βάρους, παρά το γεγονός ότι είναι λιποβαρείς
- μια αδυσώπητη επιδίωξη αδυνατίσματος και απροθυμία να διατηρήσει ένα υγιές βάρος
- μεγάλη επίδραση του σωματικού βάρους ή του αντιληπτού σχήματος σώματος στην αυτοεκτίμηση
- παραμορφωμένη εικόνα σώματος, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης του σοβαρού λιποβαρούς
Συχνά είναι επίσης παρόντα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι με ανορεξία συχνά απασχολούνται με συνεχείς σκέψεις για το φαγητό και μερικοί μπορεί να συλλέγουν με εμμονή συνταγές ή να συσσωρεύουν φαγητό.
Τέτοια άτομα μπορεί επίσης να δυσκολεύονται να φάνε δημόσια και να εκδηλώνουν έντονη επιθυμία να ελέγχουν το περιβάλλον τους, περιορίζοντας την ικανότητά τους να είναι αυθόρμητοι.
Η ανορεξία κατηγοριοποιείται επίσημα σε δύο υποτύπους — τον περιοριστικό τύπο και τον τύπο υπερφαγίας και καθαρισμού.
Προτεινόμενη ανάγνωση: Διαταραχή αδηφαγίας: συμπτώματα, αιτίες και ζητώντας βοήθεια: Συμπτώματα, αιτίες και ζητώντας βοήθεια
Τα άτομα με περιοριστικό τύπο χάνουν βάρος αποκλειστικά μέσω δίαιτας, νηστείας ή υπερβολικής άσκησης.
Τα άτομα με τον τύπο της υπερφαγίας και του καθαρισμού μπορεί να τρώνε μεγάλες ποσότητες φαγητού ή να τρώνε πολύ λίγο. Και στις δύο περιπτώσεις, αφού φάνε, κάνουν κάθαρση χρησιμοποιώντας δραστηριότητες όπως εμετό, λήψη καθαρτικών ή διουρητικών ή υπερβολική άσκηση.
Η ανορεξία μπορεί να είναι πολύ επιζήμια για το σώμα. Με την πάροδο του χρόνου, τα άτομα που ζουν με αυτό μπορεί να βιώσουν την αραίωση των οστών τους, τη στειρότητα, τα εύθραυστα μαλλιά και τα νύχια τους και την ανάπτυξη ενός στρώματος λεπτής τρίχας σε όλο τους το σώμα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, η ανορεξία μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή, εγκεφαλική ή πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατο.
Περίληψη: Τα άτομα με νευρική ανορεξία μπορεί να περιορίσουν την πρόσληψη τροφής ή να την αντισταθμίσουν με διάφορες συμπεριφορές καθαρισμού. Έχουν έντονο φόβο να πάρουν βάρος, ακόμη και όταν είναι πολύ λιποβαρείς.
2. Νευρική βουλιμία
Η νευρική βουλιμία είναι μια άλλη γνωστή διατροφική διαταραχή.
Όπως η ανορεξία, η βουλιμία τείνει να αναπτύσσεται κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή και φαίνεται να είναι λιγότερο συχνή μεταξύ των ανδρών από τις γυναίκες.
Τα άτομα με βουλιμία τρώνε συχνά ασυνήθιστα μεγάλες ποσότητες φαγητού σε μια συγκεκριμένη περίοδο.
Κάθε επεισόδιο υπερφαγίας συνήθως συνεχίζεται μέχρι το άτομο να χορτάσει οδυνηρά. Κατά τη διάρκεια μιας υπερφαγίας, το άτομο συνήθως αισθάνεται ότι δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει ή να ελέγξει πόσο τρώει.
Τα φαγοπότι μπορεί να συμβούν με οποιοδήποτε είδος τροφής, αλλά πιο συχνά συμβαίνουν με τροφές που κανονικά θα απέφευγε το άτομο.
Τα άτομα με βουλιμία προσπαθούν στη συνέχεια να κάνουν κάθαρση για να αντισταθμίσουν τις θερμίδες που καταναλώνουν και να ανακουφίσουν τη δυσφορία του εντέρου.
Οι συνήθεις συμπεριφορές καθαρισμού περιλαμβάνουν αναγκαστικό εμετό, νηστεία, καθαρτικά, διουρητικά, κλύσματα και υπερβολική άσκηση.
Τα συμπτώματα μπορεί να φαίνονται πολύ παρόμοια με εκείνα της υπερφαγίας ή της κάθαρσης των υποτύπων της νευρικής ανορεξίας. Ωστόσο, τα άτομα με βουλιμία διατηρούν συνήθως ένα σχετικά φυσιολογικό βάρος, αντί να γίνονται λιποβαρή.
Συμπτώματα νευρικής βουλιμίας
Τα κοινά συμπτώματα της νευρικής βουλιμίας περιλαμβάνουν:
- επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας με αίσθημα έλλειψης ελέγχου
- επαναλαμβανόμενα επεισόδια ακατάλληλων συμπεριφορών καθαρισμού για την πρόληψη της αύξησης βάρους
- η αυτοεκτίμηση επηρεάζεται υπερβολικά από το σχήμα και το βάρος του σώματος
- φόβος να πάρεις βάρος, παρά το ότι έχεις φυσιολογικό βάρος
Οι παρενέργειες της βουλιμίας μπορεί να περιλαμβάνουν φλεγμονή και πονόλαιμο, πρησμένους σιελογόνους αδένες, φθαρμένο σμάλτο των δοντιών, τερηδόνα, παλινδρόμηση οξέος, ερεθισμό του εντέρου, σοβαρή αφυδάτωση και ορμονικές διαταραχές.
Προτεινόμενη ανάγνωση: 15 χρήσιμες συμβουλές για να ξεπεράσετε την αδηφαγία
Σε σοβαρές περιπτώσεις, η βουλιμία μπορεί επίσης να δημιουργήσει ανισορροπία στα επίπεδα ηλεκτρολυτών, όπως το νάτριο, το κάλιο και το ασβέστιο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό ή καρδιακή προσβολή.
Περίληψη: Τα άτομα με νευρική βουλιμία τρώνε μεγάλες ποσότητες φαγητού σε σύντομες χρονικές περιόδους και μετά κάνουν κάθαρση. Φοβούνται να πάρουν βάρος παρόλο που έχουν κανονικό βάρος.
3. Διαταραχή υπερφαγίας
Η διαταραχή υπερφαγίας πιστεύεται ότι είναι μια από τις πιο κοινές διατροφικές διαταραχές, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Συνήθως ξεκινά κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή, αν και μπορεί να αναπτυχθεί αργότερα.
Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της βουλιμίας ή του υποτύπου υπερφαγίας της ανορεξίας.
Για παράδειγμα, συνήθως τρώνε ασυνήθιστα μεγάλες ποσότητες φαγητού σε σχετικά σύντομες χρονικές περιόδους και αισθάνονται έλλειψη ελέγχου κατά τη διάρκεια της υπερφαγίας.
Τα άτομα με διαταραχή υπερφαγίας δεν περιορίζουν τις θερμίδες ούτε χρησιμοποιούν συμπεριφορές καθαρισμού, όπως εμετό ή υπερβολική άσκηση, για να αντισταθμίσουν την υπερφαγία τους.
Συμπτώματα διαταραχής υπερφαγίας
Τα κοινά συμπτώματα της διαταραχής υπερφαγίας περιλαμβάνουν:
- τρώει μεγάλες ποσότητες φαγητού γρήγορα, κρυφά και μέχρι να χορτάσει άβολα, παρά το γεγονός ότι δεν αισθάνεται πείνα
- αίσθημα έλλειψης ελέγχου κατά τη διάρκεια επεισοδίων υπερφαγίας
- αισθήματα αγωνίας, όπως ντροπή, αηδία ή ενοχή, όταν σκέφτεστε τη συμπεριφορά υπερφαγίας
- μη χρήση συμπεριφορών καθαρισμού, όπως περιορισμός θερμίδων, έμετος, υπερβολική άσκηση ή χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, για την αντιστάθμιση του φαγητού
Τα άτομα με διαταραχή υπερφαγίας έχουν συχνά υπέρβαρα ή παχυσαρκία. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ιατρικών επιπλοκών που συνδέονται με το υπερβολικό βάρος, όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικό και διαβήτη τύπου 2.
Περίληψη: Τα άτομα με διαταραχή υπερφαγίας καταναλώνουν τακτικά και ανεξέλεγκτα μεγάλες ποσότητες φαγητού σε σύντομα χρονικά διαστήματα. Σε αντίθεση με τα άτομα με άλλες διατροφικές διαταραχές, δεν κάνουν κάθαρση.
4. Πίκα
Το Pica είναι μια άλλη διατροφική διαταραχή που περιλαμβάνει την κατανάλωση πραγμάτων που δεν θεωρούνται τροφή.
Τα άτομα με pica λαχταρούν μη διατροφικές ουσίες, όπως πάγο, βρωμιά, χώμα, κιμωλία, σαπούνι, χαρτί, μαλλιά, ύφασμα, μαλλί, βότσαλα, απορρυπαντικό πλυντηρίων ρούχων ή άμυλο καλαμποκιού.
Το Pica μπορεί να εμφανιστεί σε ενήλικες, καθώς και σε παιδιά και εφήβους. Τούτου λεχθέντος, αυτή η διαταραχή παρατηρείται συχνότερα σε παιδιά, έγκυες γυναίκες και άτομα με νοητικές αναπηρίες.
Τα άτομα με pica μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο δηλητηρίασης, λοιμώξεων, τραυματισμών του εντέρου και διατροφικών ελλείψεων. Ανάλογα με τις ουσίες που καταπίνονται, το pica μπορεί να είναι θανατηφόρο.
Ωστόσο, για να θεωρείται pica, η κατανάλωση μη διατροφικών ουσιών δεν πρέπει να αποτελεί φυσιολογικό μέρος της κουλτούρας ή της θρησκείας κάποιου. Επιπλέον, δεν πρέπει να θεωρείται κοινωνικά αποδεκτή πρακτική από τους συνομηλίκους ενός ατόμου.
Περίληψη: Τα άτομα με pica τείνουν να λαχταρούν και να τρώνε μη διατροφικές ουσίες. Αυτή η διαταραχή μπορεί να επηρεάσει ιδιαίτερα παιδιά, έγκυες γυναίκες και άτομα με νοητικές αναπηρίες.
5. Διαταραχή μηρυκασμού
Η διαταραχή του μηρυκασμού είναι μια άλλη πρόσφατα αναγνωρισμένη διατροφική διαταραχή.
Περιγράφει μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο αναζωογονεί την τροφή που έχει μασήσει και καταπιεί προηγουμένως, το ξαναμασάει και στη συνέχεια είτε το ξανακαταπίνει είτε το φτύνει.
Αυτός ο μηρυκασμός εμφανίζεται συνήθως μέσα στα πρώτα 30 λεπτά μετά το γεύμα. Σε αντίθεση με ιατρικές καταστάσεις όπως η παλινδρόμηση, είναι εθελοντική.
Αυτή η διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί κατά τη βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία ή την ενήλικη ζωή. Στα βρέφη, τείνει να αναπτύσσεται μεταξύ 3-12 μηνών και συχνά εξαφανίζεται από μόνη της. Τα παιδιά και οι ενήλικες με την πάθηση συνήθως χρειάζονται θεραπεία για την επίλυσή της.
Εάν δεν επιλυθεί στα βρέφη, η διαταραχή του μηρυκασμού μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους και σοβαρό υποσιτισμό που μπορεί να είναι θανατηφόρος.
Οι ενήλικες με αυτή τη διαταραχή μπορεί να περιορίσουν την ποσότητα του φαγητού που τρώνε, ειδικά στο κοινό. Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει να χάσουν βάρος και να γίνουν λιποβαρείς.
Περίληψη: Η διαταραχή του μηρυκασμού μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους σε όλα τα στάδια της ζωής. Τα άτομα με την πάθηση γενικά αναμείνουν το φαγητό που έχουν καταπιεί πρόσφατα. Μετά, το μασούν ξανά και είτε το καταπίνουν είτε το φτύνουν.
6. Διαταραχή αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής
Η διαταραχή αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής είναι ένα νέο όνομα για μια παλιά διαταραχή.
Προτεινόμενη ανάγνωση: Ανεπάρκεια σιδήρου: συμπτώματα, σημεία και αιτίες
Ο όρος αντικαθιστά αυτό που ήταν γνωστό ως «διαταραχή σίτισης της βρεφικής και πρώιμης παιδικής ηλικίας», μια διάγνωση που προηγουμένως προοριζόταν για παιδιά κάτω των 7 ετών.
Αν και η διαταραχή αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής αναπτύσσεται γενικά κατά τη βρεφική ή πρώιμη παιδική ηλικία, μπορεί να επιμείνει και στην ενήλικη ζωή. Επιπλέον, είναι εξίσου κοινό μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή αντιμετωπίζουν διαταραχές φαγητού είτε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για φαγητό είτε λόγω απέχθειας για ορισμένες μυρωδιές, γεύσεις, χρώματα, υφές ή θερμοκρασίες.
Συμπτώματα διαταραχής αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής
Τα κοινά συμπτώματα της διαταραχής αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής περιλαμβάνουν:
- αποφυγή ή περιορισμός της πρόσληψης τροφής που εμποδίζει το άτομο να καταναλώσει επαρκείς θερμίδες ή θρεπτικά συστατικά
- διατροφικές συνήθειες που παρεμβαίνουν στις φυσιολογικές κοινωνικές λειτουργίες, όπως το φαγητό με άλλους
- απώλεια βάρους ή κακή ανάπτυξη για την ηλικία και το ύψος
- ελλείψεις θρεπτικών συστατικών ή εξάρτηση από συμπληρώματα ή σίτιση με σωλήνα
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διαταραχή αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής υπερβαίνει τις φυσιολογικές συμπεριφορές, όπως η επιλεκτική διατροφή σε νήπια ή η χαμηλότερη πρόσληψη τροφής σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
Επιπλέον, δεν περιλαμβάνει την αποφυγή ή τον περιορισμό των τροφίμων λόγω έλλειψης διαθεσιμότητας ή θρησκευτικών ή πολιτιστικών πρακτικών.
Περίληψη: Η διαταραχή αποφυγής/περιοριστικής πρόσληψης τροφής είναι μια διατροφική διαταραχή που προκαλεί υποκατανάλωση τροφής. Αυτό οφείλεται είτε σε έλλειψη ενδιαφέροντος για το φαγητό είτε σε έντονη απέχθεια για το πώς φαίνονται ορισμένα φαγητά τη μυρωδιά ή τη γεύση.
Άλλες κοινές διατροφικές διαταραχές
Εκτός από τις έξι παραπάνω διατροφικές διαταραχές, υπάρχουν επίσης λιγότερο γνωστές ή λιγότερο συχνές διατροφικές διαταραχές. Αυτά γενικά εμπίπτουν σε μία από τις τρεις κατηγορίες:
- Διαταραχή κάθαρσης. Τα άτομα με διαταραχή κάθαρσης χρησιμοποιούν συχνά συμπεριφορές καθαρισμού, όπως έμετο, καθαρτικά, διουρητικά ή υπερβολική άσκηση, για να ελέγξουν το βάρος ή το σχήμα τους. Ωστόσο, δεν τρώνε.
- Σύνδρομο νυχτερινής τροφής. Τα άτομα με αυτό το σύνδρομο τρώνε συχνά υπερβολικά, συχνά αφού ξυπνήσουν από τον ύπνο.
- Άλλη καθορισμένη διαταραχή σίτισης ή πρόσληψης τροφής (OSFED). Αν και δεν βρέθηκε στο DSM-5, αυτό περιλαμβάνει οποιεσδήποτε άλλες καταστάσεις που έχουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα μιας διατροφικής διαταραχής, αλλά δεν ταιριάζουν σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες.
Μια διαταραχή που μπορεί επί του παρόντος να εμπίπτει στο OSFED είναι η ορθορεξία. Αν και αναφέρεται όλο και περισσότερο στα μέσα ενημέρωσης και στις επιστημονικές μελέτες, η ορθορεξία δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί ως ξεχωριστή διατροφική διαταραχή από το τρέχον DSM.
Προτεινόμενη ανάγνωση: Πώς να ξεπεράσετε τον εθισμό στο φαγητό
Τα άτομα με ορθορεξία τείνουν να έχουν μια εμμονική εστίαση στην υγιεινή διατροφή, σε βαθμό που διαταράσσει την καθημερινότητά τους.
Για παράδειγμα, το προσβεβλημένο άτομο μπορεί να εξαλείψει ολόκληρες ομάδες τροφίμων, φοβούμενος ότι είναι ανθυγιεινό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό, σοβαρή απώλεια βάρους, δυσκολία στο φαγητό έξω από το σπίτι και συναισθηματική δυσφορία.
Τα άτομα με ορθορεξία σπάνια εστιάζουν στην απώλεια βάρους. Αντίθετα, η αυτοεκτίμηση, η ταυτότητα ή η ικανοποίησή τους εξαρτάται από το πόσο καλά συμμορφώνονται με τους κανόνες διατροφής που επιβάλλουν οι ίδιοι.
Περίληψη: Η διαταραχή καθαρισμού και το σύνδρομο νυχτερινής τροφής είναι δύο πρόσθετες διατροφικές διαταραχές που επί του παρόντος δεν έχουν περιγραφεί επαρκώς. Η κατηγορία OSFED περιλαμβάνει όλες τις διατροφικές διαταραχές, όπως η ορθορεξία, που δεν εντάσσονται σε άλλη κατηγορία.
Περίληψη
Οι παραπάνω κατηγορίες έχουν σκοπό να παρέχουν καλύτερη κατανόηση των πιο κοινών διατροφικών διαταραχών και να διαλύσουν τους μύθους σχετικά με αυτές.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι καταστάσεις ψυχικής υγείας που συνήθως απαιτούν θεραπεία. Μπορούν επίσης να βλάψουν το σώμα εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.
Εάν έχετε μια διατροφική διαταραχή ή γνωρίζετε κάποιον που μπορεί να έχει, ζητήστε βοήθεια από έναν επαγγελματία υγείας που ειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές.
